Cara Cepat dan Mudah Mengganti Template Blog

Cara Cepat dan Mudah Mengganti Template Blog - Sebenarnya tulisan mengenai Mengganti Template Blog sudah banyak bertebaran dimana-mana (khusus blog yang berisikan tutorial blog). Anda sudah pernah membaca tulisan Bos Tutorial mengenai Cara Mengganti Template Blog Pada Blogspot di blog kesayangan kita ini bukan. Itu adalah cara yang lama. Meskipun demikian, itu masih bisa dilakukan, tapi hasilnya tidak sesuai keinginan kita. Karena tampilan blog akan terlihat amburadul. So... sebaiknya jangan pakai lagi cara itu. Bos Tutorial akan memberikan Cara Cepat dan Mudah Mengganti Template Blog.

Mungkin anda bertanya memangnya ada cara yang lain? Jawabnya tidak. Caranya hampir sama kok. Hanya cara yang akan kita paparkan sekarang adalah cara yang cepat dan mudah tanpa embel-embel lainnya.

Cara Cepat dan Mudah Mengganti Template Blog
Ada dua cara atau langkah yang harus kita lakukan,

Langkah Pertama

• Anda harus memiliki sebuah blog
• Anda sudah mempersiapkan Script / atau file template blog yang baru. Biasanya file tersebut bertype / ekstensinya *.XML atau *.TXT

Langkah Kedua
1. Bukalah akun blog anda (Dasbor Blog) pilihlah elemen Template lalu Pilih Edit HTML

2. Tinggalkan blog anda sejenak, lalu bukalah File / Script Template Blog yang baru anda simpan. Gunakan Program WORDPAD atau NotePad. (disarankan pakai WORDPAD) lihat gambar di bawah ini.

3. Masih di WORDPAD, Salinlah / Copy semua script template baru itu (gunakan CTRL + A lalu Copy)

4. Kembali lagi ke Blog Anda (lihat Gambar b pada langkah kedua bagian 1)

5. Arahkan mouse anda ke Script Template Blog, lalu tekan CTRL + A (pastikan semua tersorot / terblok)

6. Selanjutnya pastekanlah script template baru yang sudah di copy tadi (atau gunakan CTRL + V)

7. Simpanlah Template Blog anda (Klik Simpan Template)

8. Selesai dan lihat hasilnya.

Bagaimana, gampang bukan. Begitulah Cara Cepat dan Mudah Mengganti Template Blog pada blogspot. Selamat mencoba. Salam Blogger. [Bos Tutorial]

Catatan :

• Klik Gambar-gambar di atas bila ingin melihat ukuran yang besar.
• Bila anda ragu-ragu, simpan dahulu Template Blog lama anda (untuk jaga-jaga).
• Mengganti Template Blog merupakan salah satu untuk mempercantik blog.

Read More

update 6-2

3rd update. 12 Jan 2014

Before I start with the report just some additional info - there are some photos uploaded to http://www.portalgorski.pl/wyprawy/nanga-2014/2516-rozpoczela-sie-prawdziwa-akcja-relacja-pawla-dunaja and an extensive expedition report in polish language. All PHOTOS HERE

I will  start with some food for thought - What comes to mind when a "typical westerner" hears about Pakistan?

No doubt it would be fear, terrorists, kidnapping, etc. Definitely not a place to go for your holidays as apparently this country's every citizen is a blood thirsty terrorist.

Well...We have spent nearly 50 days in here and we have not encountered anything else but hospitality (in a real sense - long forgotten in a western culture where time=money), friendship, respect, laughter. People here earn less in a month than we in 3 days yet their moral code is far more humane and genuine than the one of a typical westerner.

One could ask a question - why is our perspective of Pakistan so different from reality? Are we being forced to think certain way? Is someone trying to make us afraid because when afraid we are easier to manipulate? I have been travelling to so called 3 world countries for over 10 yrs now and none of these countries were the way I thought they would be. Instead of a place full of thieves and "terrorists" trying to rob you - as pictured by the media left and right I have always met friendly and genuine people - so much more friendly and genuine than their European/American counterparts.

It is just a food for thought - but please think about it and make up your own mind - or even better - go to Pakistan, Iran or any other Evil axis country and have the time of your life - fantastic people, food, landscape - unspoiled by dollar or euro. These places still have moral values worth a lot more than any amount of money.

Ok - lets go back to the Expedition itself after this lengthy introduction. It is the 12th of January 2014 - nearly two weeks since the last update. A lot has happened since.

On the 1st of January Marek, Czapa and myself left BC and headed for ABC. We spend a night in there and early in the morning on the 2nd of January Marek left for C1(5100m). I followed him shortly after and half way to C1 was stopped by a small avalanche (very refreshing experience when boulders weighing 20+kgs are flying around you :) ). Tomek and I finally reached C1 around 6hours later just to find the camp empty - it turned out that Marek had so much energy that he went for C1A (5500) in one go - impressive considering it is 1500meters difference in height and nearly 9hours of climbing. On the same day Jacek, Michal and Pawel left BC and followed our footsteps.

On the 3rd of January we all (apart from Marek who was busy above 5500 meters fixing ropes) met in C1 and spend a day there resting. Temperatures were in its -30's but spirits were high as C1 consists of 2 RAB latok tents joined together - a very comfortable setup considering these were set up at 5100 on a narrow rocky ledge.

4th of January

Tomek leaves for C1A to team up with Marek and rest of us stays in C1 to wait for the bad weather to change for something more acceptable - Tomek in the meantime struggled to reach C1A which is only 400m higher - because of the winds, snow and also because he was fixing the ropes it took him most of the day to meet up with Marek.

On the next day Jacek and myself loaded with supplies for higher camps left C1 and headed for C1A. Because of the rope shortage and difficult terrain above we were told via walkie talkie to collect any rope left by Tomek the day before.

We reached C1A around 3pm - just when Tomek and Marek were coming down from 5800 where they left  deposit. Because C1A(5500) is placed on a steep slope (with some breathtaking views) there is only a place for one 2ppl tent - Marek and Tomek left for C1 and Jacek and myslef stayed for a night. It was not a pleasant one as temperatures were in its -30's with a significant wind chill factor. Additionally the sleeping bag I had to sleep in was soaked as there was no Sunshine for the last 36 hours that could dry it up.

 

Pawel and Michal in C1A at 5500m

On the 6th of January Jacek went up higher to fix some more rope, I stayed in C1A and at around 2pm welcomed Pawel and Michal who left C1 in the morning caring more supplies. At that time Marek and Tomek were already enjoying the "comforts" of BC.

After some much needed hot tea Pawel and Michal left in Jacek's direction - they were caring an additional tent and were hoping to set it up at 5800 - just before a place called Turnia Wielickiego which is a steep, technical part of the route - around 300m high to usual camp2 (6100m). Shortly after Pawel and Michal left, Jacek came down to C1A and we were preparing for another night in C1A. Around 4pm we were called via walkie talkie that because of a difficulties at 5800 with setting up a camp (ice and not enough snow) and an incoming weather change it would be better to come down. Rushing before the dawn and in the snowstorm Jacek and I  left for C1 (trust me - there is nothing more engaging and thrilling than a run down steep slopes of Nanga Parbat in a snowstorm).

that night Pawel and Michal slept in C1A, Jacek and myself in C1 and Tomek and Marek in BC.

When Jacek and I reached C1 that evening we were greeted by Simone Morro and his climibng partner David who were also spending the night in our C1 (despite what some people might think there is no unhealthy competition between JFA and Simone Morro's expedition - we share supplies, rope, tents and everything else in a hope of reaching the summit).

The morning of the 7th was January was already cloudy and we could see that it will deteriorate fast. Pawel and Michal came quickly down from C1A and together with Jacek and myself we quickly went down to BC. David and Simone stayed a bit longer but followed shortly after.

8th of January.

The whole JFA team together in BC. Spirits are high, we are all very happy to exchange stories and company after spending 7 days on the mountain. Once again mountain showed us that planning anything has a limited purpose - the mountain and the weather will decide anyway. We were hoping to establish C2(6100), maybe even C3(6600) during this outing - yet we were stopped at 5800m.

Over the next days we were enjoying each others company and resting - eating loads (thanks to Rahmat and Abdul - our cooks), playing bazaar (Pakistani card game) and editing photos and videos. We were also invited by Simone Morro for a lovely dinner during which we talked about life, travelling, helicopters and climbing. 

 

from left Dziku, Emilio, David, Pawel, Marek, Simone

The team spirits were high, everyone was preparing for the next outing and we were all discussing the upcoming days - only Marek seemed distant and withdrawn - it soon became apparent for what reasons. After a satellite phone call that he had with his partner Ida it came out that her pregnancy is fragile - despite being due in 3 weeks time she was not feeling right and had to visit the doctors frequently. It was obvious she needed help and support. Marek dropped the bombshell -

"guys - I have to leave - I am off for home in 2 days".

We knew that something like that might happen but none of us really seen that that actual possibility - maybe after reaching c3. Marek took this as a man would do - few farewell sentences, shiny eyes (6 pairs of these) and he was off to perform his duties as a father and a partner. thank you marek for a fantastic experience, for sharing the time of our lives with us.

We all feel like we lost a friend, leading climber and one of the main engines of the expedition. Take care Marek - get home safe - we miss you and we will try to accomplish our main goal - reaching the summit of Nanga Parbat. 

Marek ready to leave ... from left Pawel, house owner, cook Rahmat, Marek, cook helper Abdul, Jacek... Tomek, Dziku, Michal

11th of January.

Tomek leaves for C1 and Jacek, Michal and Pawel are waiting for his signal to follow. As for myself - I have to leave too - my work holidays are nearly over and I have to be back in Ireland in the next week or so.

Together with Marek we will be in a permanent contact with the expedition and we will keep you posted. Right now my fingers are numb - despite being in BC we still endure temperatures in its -20's. Michal is reading a book, Pawel and Jacek in their sleeping bags.

We are sending massive, warm greetings from the foot of Nanga Parbat - in the heart of northern area of Pakistan - a beautiful and friendly country - despite what media are saying about it.

Mike (Dziku). 

Read More

Cara Terbaik Membuat Anti Copas dan Anti Klik Kanan di Blog

Cara Terbaik Membuat Anti Copas dan Anti Klik Kanan di Blog - Di kalangan blogger bicara tentang COPAS sudah sering kita dengar. Bahkan dibeberapa blog anda akan membaca tulisan, COPAS ijin dulu, bila ingin COPAS baca ini dulu, klik disini, bla...bla...bla...bla... dan seterusnya...

Sebenarnya, orang atau blogger tersebut bila menulis kata-kata di atas, dia suka bila postingannya di copas. (maaf ini hanya pandangan saya...) Alasan saya, kalao memang artikelnya tidak ingin di COPAS, pasang saja script anti copas atau anti klik kanan. Sipembaca pun dengan sendirinya akan tidak meng-COPAS-nya. Benar gak sih.... hehehehe

Apa itu Copas
Di blog lain yang saya kelola, saya menulis tentang Bagaimana Cara COPAS yang baik (silahkan klik disini untuk membacanya). Oh iya, tahukah Apa itu COPAS?

COPAS berasal dari kata CO dan PAS, CO itu singkatan COPY, PAS singkatan dari PASTE. COPAS adalah tindakan atau melakukan COPY (salin) langsung sebuah artikel dari sumber tulisan tanpa repot-repot menulis artikel hasil karya sendiri. Dan biasanya, artikel yang di COPAS oleh tukang Copas, tidak mencantumkan sumber atau LINK artukel tersebut.

Bila kita lihat secara hukum, bahwa orang yang melakukan tindakan COPAS merupakan sebuah pelanggaran atau pencurian hasil karya orang lain.

Bagaimana Cara Agar Atikel kita Tidak Bisa di Copas?
Untuk selanjutnya ikuti langkah-langkah berikut.

1. Silahkan buka akun blog anda sendiri.
2. Masuklah ke Elemen Layout atau Tata Letak
3. Pilih Add a Gadget atau Gadget Baru
4. Setelah muncul kotak baru, lalu pilih HTML/JavaScript
5. Salin / Copy lah Script di bawah ini lalu tempatkan (Paste) di Gadget yang baru anda buat.

<script> var message="Maaf,,, Untuk sementara dilarang klik kanan !!!";
///////////////////////////////////
function clickIE4(){if (event.button==2){alert(message);return false;}} function clickNS4(e){if (document.layers||document.getElementById&&!document.all){if (e.which==2||e.which==3){alert(message);return false;}}} if (document.layers){document.captureEvents(Event.MOUSEDOWN);document.onmousedown=clickNS4;} else if (document.all&&!document.getElementById){document.onmousedown=clickIE4;} document.oncontextmenu=new Function("alert(message);return false")</script>

6. Apabila semua sudah beres, lalu SIMPAN Gadget Baru tersebut.
7. Selesai dan lihat hasilnya.

Gampang bukan, demikianlah Bagaimana Cara Terbaik Membuat Anti Copas dan Anti Klik Kanan di Blog. Selamat Mencoba. Salam. [Bos Tutorial]

Referensi : Kumpulan Adsen Blogspot

Read More

Wind

Few days have passed since the last update - please forgive us the delay with updating you with our current status - when all 6 members of the expedition are busy climbing there is very little time for anything else. Christmas is over but we were busy. On the 22nd of Dec Czapa and myself went for a small reconnaissance and reached 4900 m where we spend a night and established the first deposit with gear ready for camp1. A day later marek, pawel and michal reached the deposit and on Christmas Eve we had camp 1 (5100m). next few days were spent on setting up and supplying the camp. On the 26th of december Czapa, Marek, pawel and Michal went a little bit up the mountain and reached 5500m where they set up C1A. on the same day jacek and myself left ABC and after 9 hours of non stop struggle we reached c1 where some additional supplies were left.
On the 27th of December 5 team members went down to lattaboo after spending 6 days on the mountain. Jacek stayed little longer and came down to the base camp just when the weather turned bad.
It is the 30th of December now and we all are killing the time in anticipation for some sunshine - recovering from the last outing on the mountain, playing cards, eating loads and hearing whatever stories each of the team members has to share.
It is very windy and cold - despite the weather though Marek managed to fly his kite - a truly amazing experience when the temepratures are around -15 and the winds are howling like wolves that by the way are plentiful in the neighbourhood.  


Wigilia pod Nanga Parbat from Portal Górski on Vimeo.
                                                                         

fot: Dziku

We are patiently awaiting next few days when the weather is promised to improve and we will once again go up the mountain in hope to establish C2 and C3.
Late Merry Christmas wishes and all the best for 2014 - from all the Nanga Dream Expedition Members.

Dziku (MikeD.)


NANGA DREAM - idea wolnosci exploduje swa wlasna  moca.

Witajcie kochani Ludzie:)   Zanim przejdziecie do czytania tej nudnej relacji pare ogloszen z parafii w Lattabo.

TAKIE TAM...:) przesylamy Wam kolejne pare zdan o tym co sie u nas dzieje...:)

wszyscy mamy sie super. Pomimo braku owocow w bazie, wszyscy maja banana na twarzy (nawet Michasl, ktory bananow nie jada :)).
Dostajemy mail-e z "wycinkami" gazet i naprawde gdyby te "banany" mozna bylo zapakowac w kartony to w Lattabo zabrakloby miejsca do ich przechowywania:)
Ludzie...nie wierzcie mediom i systemowi monetarnemu!:)

Pamietajcie, ze jedyne prawdziwe informacje sa na stronie naszego patrona medialnego: PORTALU GORSKIEGO,  kt. jako pierwszy dostaje relacje/foty i filmy:) oraz naszej strony JFA: nangadream.blogspot.com.
Wszystko inne to jakies "klejnuty" zaczerpniete po zdaniu z roznych portali:
Jak klimat w ekipie? Morale wysmienite.
                                         
Urobilismy raptem 2000 metrow gory, ale byly to calkiem pracowite i przyjemne metry:)
Moze i po pas w sniegu, to torowanie wsrod reszty czlonkow zalogi naprawde jest spoko.
Jezeli pojdzie tak dalej, w takim tempie to slowa naszych kucharzy ze Nange zdobedziemy 20 stycznia stana sie rzeczywistoscia:)
jaka jest nasza taktyka? taka, ze Kto chce ten idzie, byle w ruchu wahadlowym i dwojkami:) Czytalismy dzisiaj jakis artykul  o nas:) naprawde ciekawych rzeczy sie dowiedzielismy:) Nie zakladamy kiedy wyjdziemy, kto i z kim pojdzie. Najwazniejsza jest przyjazn, wiec kto sie czuje na silach i ma ochote ten dobiera sie w pare i po prostu idzie. Nikt nie kozaczy. Oczywiscie w naszej ekipie sa mniej i bardziej doswiadczeni dlatego wszyscy nawzajem sie pilnujemy:) Tak jak brat pilnuje brata:)
Nie ma spiny, ze cos pojdzie nie tak - kazdy przyjechal bo bardzo chcial i bylo warto!:) Jezeli nie zdobedziemy NANGI (a raczej powinno sie to udac:) w tym roku, to bedziemy probowac za rok, a jak nie za rok...to kolejny...to mozemy obiecac...
Poki co staramy sie jak mozemy, przy okazji dobrze sie przy tym "bawiac":)


KASA...tutaj najlepsze...:) bo jeszcze przed wyjazdem wszystko wydane, wyjezdzamy zapozyczeni....przylatujemy, hotel, spotkanie z SZER BASem - pracownikiem agencji, kt, ogarnia nam pozwolenie i okazuje sie ze jeszcze go nie mamy, bo...brakuje podpisu kogos tam z regionu ASTORE/ GILGIT- BALTISTAN oraz, ze nie mamy oficera lacznikowego + kucharzy dla niego itd.itp...bagatela 10300$ za tzw serwis RAWALPINDI to RAWALPINDI.
Ponad 32.000zl. Bez tego nie dostaniemy pozwolenia! Wyciagamy wszystko co wzielismy ze soba - nazbieralismy raptem 4000$ + zostawiamy sobie okolo 200$ na drobne wydatki, na tzw "waciki"...
reszta to bankomaty i karty kredytowe. Zeby nie przesadzic, obskoczylismy okolo 40-60 bankomatow - udalo sie wybrac raptem pakistanskich rupii na rownowartosc 1000$. Mastercard zaden nie obslugiwal! Poszla tylko VISA!. Nadal nie mielismy ponad 5000$!!!A autobus, kt. ma nas zawiesc do ASTORE czeka od rana pod hotelem wraz z dwoma kierowcami.
Ostatecznie dogadujemy sie, ze zaplacimy jak bedziemy mieli - zrobimy transfer/przelew na konto Agencji.
Dzieki temu ze Marek i Tomek naprawde zostawiaja za soba aure "peace and love" nie bylo z tym problemu.
Dla mnie osobiscie, Pawla,  najlepsze jest to ze chlopaki od 3 lat korzystaja z tej samej agencji...a mimo to prawie codziennie gdy bylismy w Islamabacie przychodzil do nas szef Agencji sprzed 4 lat, z kt. korzystali bedac pod Nanga pierwszy raz Zmienili ja bo byla za droga, nie ukrywaja tego, ale Szef po prostu ich uwielbia:)

Pare informacji:)
Gdzie w danej chwili jest ekipa, a na pewno Pawel (on nosi SPOTa) mozna sprawdzic na stronie:
http://share.findmespot.com/shared/faces/viewspots.jsp?glId=0XaEvvmAYG8AIxWS911Nmhae5Jidt9hzC

lub www.reaktywacja.duna.pl w dziale  MAPA LIVE.

Wspina sie kazdy: Marek, Tomek, Jacek, Pawel, Michal i Dziku. Kazdy nosi od 18 do 22 kg.
Kto bedzie czul sie na silach, ten bedzie atakowal Nange. Oczywiscie dwojkami i w ruchu wahadlowym, by jeden duet zabezpieczal atak drugiego duetu.

ZASILANIE ELEKTRYCZNE.

!!!
Oficjalnynm sponsorem naszego zestawu jest PGE ENERGIA ODNOWIALNA. Nie lubimy korporacji, ale ich lubimy za nazwe:) !!!

Dzieki Markowi jestesmy praktycznie niezalezni jesli chodzi o energie elektryczna.
Nie mamy spalinowego generatora pradu, wiec nie potrzebujemy ropy czy benzyny.
Jedyne od czego jestesmy uzaleznieni to slonce...ale nawet jak jest za chmurami to dla nas takze starczy (tyle ze nie bedzie filmu wieczorem).
Posiadamy rozkladany panel sloneczny o lacznej mocy ponad 120 Watt (modul fotowoltaiczny). Sklada sie on Z ogniw monokrystalicznych o niespotykanej sprawnosci 22%. Do tego regulator ladowania z funkcja sledzenia punktu pracy maksymalnej. Wszystko wspolpracuje z akumulatlorem 24 Ah. Natezenie ladowania sledzimy przez wpiety w obwod amperomierz analaogowy, dzieki czemu wiemy jak bardzo swieci lub nie swieci slonce na zewnatrz. Smiechem zartem pogode na wyprawie wyrazemy nie w innych jednostakch jak w AMMPERACH.
0 Amper - ciemno.
1 Amper - slonce zachodzi.
2 Ampery - lepiej siedziec w chacie;)
3 Ampery - pochmurno.
4-5 Amper - juz mozna wyjsc z klubu
powyzej 5 Amper - pelne, silne, mocne slonce.
 W sloneczny dzien po podlaczeniu wszystkiego mamy jeszcze zapas mocy. oczywiscie caly dzien w chacie pali sie swiatlo:)
Z akumulatora, kt. jest "buforem" energi wychodzi niezliczona ilosc kabli, gniazd samochodowych, rozdzielaczy, inwerterow a na koncu zwyklych ladowarek.
Ladujemy wszystko: laptopy, telefony, sputniki, paluszki, akumulatory.
Nad bezpieczenstwem calej instalacji "czuwaja" dwa bezpieczniki, kt. w razie zwarcia odcinaja prad. Byl tez modul/regulator napiecia, kt. mial odcinac ladowarki, gdy napiecie spadnie ponizej 10,5 V - niestety nie wytrzymal trudow podrozy.


19 grudnia 2013, czwartek, XXI dzien wyprawy
Dzis mijaja 3 tygodnie! Ja (Michal) z Markiem budzimy sie rano w namiocie i postanawiamy udac sie w strone szczytu. czyli aklimatyzacji ciag dalszy. Nasza droga jest caly czas w cieniu, wiec dodatkowo sie troche hartujemny :) Droga wiedzie przez rozne sniegi, miedzy innymi torowanie w sniegu po pas :) ok. 15:00 Docieramy prawie do samej grani szczytowej na 4900m i postanawiamy odwrot. Na dole Paszka czeka juz z ciepla herbata :) On dzis zrobil rundke do ABC i z powrotem z kolejna porcje ladunku, Ta sama trase pocisneli Jacek, Tomek i Dziku,



20 grudnia 2013, piatek, XXII dzien wyprawy
Jacek w ABC. Tomek z Dzikiem schodza z ABC do Lattabo akurat na obiad.
Marek, Michal i Pawel restuja caly dzien w bazie.
Byl plan by nasza restujaca trojka wyszla juz dzisiaj po kolacji do ABC i pierwszego dnia zimy zalozyla C1, ale dostalismy prognoze pogody i postanowilismy zostac. Nasz wielki wodz kierownik Marek zarzadzil, ze wyjdziemy jutro przed sniadaniem - okolo 6 rano [ dobry zart:)]
Wieczorem, po kolacji W ramach przygotowan przeprowadzilismy, pod okiem doktora Czapkinsa probe smazenia SALAMI z Lidla:) NIEBO W GEBIE!
Caly dzien przychodza policjanci i mowia :
-"ze juz zima i zaden terrorysta nie przyjdzie nas zastrzelic, wiec nie sa nam potrzebni",
- "ze choruja, a nie maja lekow"
- "ze konczy im sie prowiant"
- "ze im zimno"
- i najlepsze "ze jutro przyjdzie ich przelozony, i zeby mu powiedziec, DOSLOWNIE, ze czujemy sie super bezpieczni (co zreszta jest prawda) i policjancji moga sobie pojsc - np. do wioski RUPAL (konkretna nazwa):)
Byla szopka na calego:) Chcielismy sie targowac, ze jak zostawia nam kalacha AK-47 to faktycznie moze wtedy nie bedziemy czuli zagrozenia:), ale powiedzieli, ze postrzelaja jak wrocimy juz ze szczytu :)




21 grudnia 2013, sobota, XXIII dzien wyprawy
Zart sie udal:) Wstalismy o 10. Nawet nie wstalismy, tylko nasi kucharze, jak co dzien rano przyniesli sniadanie i nas zbudzili.
Pojawil sie kolejny plan by wyjsc do ABC zaraz po obiedzie. Po obiedzie pojawil sie z kolei plan zeby jednak wyjsc po kolacji, w koncu jakos tak niezdrowo z pelnym zoladkiem wychodzic:)
Przyszla tez nasza obstawa 10-ciu policjantow ze swoim przelozonym.
Odegralismy nasz teatrzyk, kazdy znal swoja rola, wiec wszystko poszlo ladnie, gladko i bez bolu:) W Lattabo poza nasza szostka pozostaja jeszcze dwaj kucharze, dwoch pasterzy oraz ich ponad setka owiec,
Po kolacji "zgodnie z zalozeniem" wychodzimy (Marek, Pawel i Michal) do ABC.
Ciemno niesamowito, a do tego mgla, przez co gubimy droge. Marek prowadzil dobrze - mial na GPSie waypointa ABC, jednak z Michalem twierdzilismy ze trzeba odbijac bardziej na lewo a potem ostro pod gore. Nawet mimo czolowek - nie widzielismy nic!
Zaszlismy daleko za jezor lodowca. Ostatecznie po czterech godzinach (normalnie 1,5-2h) dotarlismy do dwoch namiotow w ABC.
Pozostala trojka odpoczywa w BC w LATTABO.


22 grudnia 2013, niedziela, XXIV dzien wyprawy
Dziku i Jacek w BC. Tomek wychodzi do ABC.

Nasza trojka zaraz po sniadaniu wychodzi z ABC w celu zalozenia obozu pierwszego (C1) tysiac metrow wyzej w bezpiecznym miejscu, oslonietym od lawin, w grocie skalnej dobrze znanej Markowi sprzed roku..
Na wysokosci ok. 4600 m n.p.m.(w polowie drogi) po prawej stronie kuluaru znajdujemy idealne miejsce na rozbicie namiotu, nawet 2 czy 3. Od ilosci starych puszek po konserwach tam znajdujacych sie nazywamy to miejsce PUSZKOWNIA.

Z puszkowni, droga do C1 prowadzi snieznym kuluarem o dosc duzym nachyleniu, wiec zapada decyzja o zaporeczowaniu najblizszych kilkuset metrow.
Wyciagamy liny, nakladamy uprzeze i ruszamy. Tzn. pierwszy rusza Marek, kt. poreczuje 300 kolejnych metrow. Sniegu jest do kolan, przez co dochodzimy tylko do "garba" na wysokosci ok 4800 m n.p.m. Widac z niego jak na dloni miejsce naszego przyszlego C1. Jestesmy jednak tak zajechani, ze nie dalismy rady dorobic tych 200 metrow...skonczymy to jutro.
Budujemy dwie platformy i stawiamy dwa nowiutkie LATOKI - namioty RABa.
Zachwycamy sie ich wykonaniem i waga (ok 1,8 kg). Rozstawiaja sie blyskawicznie. Widac, ze nie bedzie problemu z ich postawieniem, nawet przy silnym wietrze.


23 grudnia 2013, poniedzialek, XXV dzien wyprawy
Dlugo by pisac, czemu razem z Michalem spalem pod jednym spiworem.
 Pomimo ubrania sie we wszystko co mielismy- telepalo nas cala noc.
Przenikliwe zimno, 25 stopni ponizej zera, nie mialo dla nas litosci.
Modlilismy sie o jak najszybszy wschod slonca i jego promienie sloneczne, kt. zakoncza nasza meczarnie. Dluga to byla noc, ale przetrwalismy:)

Do C1 z "garba" dzielilo nas 3 godziny drogi w snieznym, stromym kuluarze.
Byla to formalnosc, kt. nie sprawila nam za wiele problemow.
Tego samego dnia dociera do nas Tomek z ABC, a na sam zmierzch wyczerpany na maksa Jacek ale... bez spiwora, karrimaty - jedynie z linami! Mamy tylko dwa, na prawde  dwuosobowe namioty. Zapada decyzja ze bedzie spal ze mna i Michalem. Czapa ratuje go kombinezonem i kondonem do niego. Nie ukrwam, ze bylo mega niewygodnie, ale za to mega cieplo!

Tego dnia dziku dochodzi z ABC do GARBA, zostawia depozyt i wraca do ABC


24 grudnia 2013, wtorek, XXVI dzien wyprawy - WIGILIA
Dziku leci z ABC do BC po namioty i inny szpej, kt. bedzie nam potrzebny wyzej.
Jacek schodzi do ABC po sprzet od do Dzika. Jutro razem wyjda do C1.
Bedac na garbie podczepia do lin poreczowych (300 metrow) depozyt - dwie torby RABA.
Przez 2 godziny Marek, Michal i ja wciagamy je rzucajac k... na prawo i lewo...
Bylo to chyba jednak bardziej "ekonomiczne" niz tachanie tych 40 kg na wlasnych plecach.
Dzisiaj Wigilia. Kazdy chcial zadzwonic do swoich rodzin i bliskich, ale nasze Thurajki (telefony satelitarne) pokazaly dobrze nam znane "INVALID POSITION". Chlopaki przez wiekszosc czesc wyprawy 2012/2013 mieli to samo.
Jacek z Dzikiem spedzaja wieczor we dwojke w ABC, a my we czworke w C1.
Zeby nie bylo - mielismy 12 dan:)
Barszczyk, smazone salami, sardynki, owsianka, zupka z 4 roznych chinoli, liof kus kus, liof chili con corne, suszona poledwiczka od przyszlej jeszcze niedoszlej tesciowej Paszki, herbatka babcia jagodka malinowa, herbatka babcia jagodka meliska z pomarancza, herbatka rumianek z miodem i woda ze sniegu :)


25 grudnia 2013, sroda, XXVII dzien wyprawy
- wychodzimy z Michalem, Markiem i Tomkiem do C1A.
"Kierownicy" prowadza i poreczuja 300 metrow najgorszego odcinka.
Na wysokosci okolo 5300 druga poreczowka przymocowana jest do, jak to nazwalismy, haka Schella, czyli do starego haka ktory znalezlismy . Przy ladnej pogodzie, bez aklimatyzacji, dojscie z C1 do C1A zajelo nam 4 przyjemne godzinki.
Jacek z Dzikiem dochodza tymczasem do C1.



26 grudnia 2013, czwartek, XXVIII dzien wyprawy
- Budzimy sie w C1A. Marek mial isc z Czapa, zalozyc C2 na 5750 m n.p.m. pod turnia Wielickiego, ale
ostatecznie ide ja z Czapa. Marek z Michalem schodza do BC w Lattabo na odpoczynek.
Po drodze w C1 zgarniaja tez Dzika.
Tego dnia poreczujemy, a dokladnie Doktor Czapa jeszcze 200 metrow liny. Po 5 nocach w "scianie" Snieg jest tak kopny, a nasze sily tak male ze postanawiamy zejsc i my. Dopiero schodzac dociera do nas jak mocno sie wyeksploatowalismy. Byla to sluszna decyzja.

W bazie czekaja na nas z obiadem Tomek, MICHAL i dziku.
Siedzimy wszyscy do pozna, omawiajac strategie na przyszle wyjscia.
Pozno w nocy Paszka wyciaga boczek od swojej mamy. Wszyscy wyglodzeni, natychmiast wpadaja na pomysl "AKCJA JAJECZNICA".Dziku leci do kucharzy po jajka i cebule. Michal kroi cebule, kiedy konczy zabiera sie do ugniata ciasta na Ciapatki. Ja kroje boczek, Marek zaczyna topic ten boczek na patelni, dr czapa wszystko nadzoruje. Kucharze z gotowego juz ciasta walkuja placki i wrzucaja na piec - ciapatki gotowe:). Fajne, wspolne gotowanie... przepraszam smazenie:)



27 grudnia 2013, piatek, XXIX dzien wyprawy
pranie, sprzatanie, spanie, jedzenie, pisanie relacji w bazie, a
Jacek tymczasem dociera do C1A.
Wszyscy brudni, wiec zapada decyzja o drugim odpaleniu naszej ruskiej bani.
Caly dzien p0rzygotowujemy nasza prowizoryczna "saune". Czyli w domku obok od samego rana palimy w piecu oblozonym kamieniami. Na tym stawiamy garnki z woda - kt. bedziemy polewac piec, a takze wykorzystywac do umycia sie.
Wieczorem Paszka znaduje drugi boczek od swojej mamy, wiec znowu "AKCJA JAJECZNICA":)
Jak bylo? - Ctrl+c i Ctrl+v z 26 grudnia 2013:)


28 grudnia 2013, sobota, XXX dzien wyprawy
Wszyscy poza Jackiem, czyli: Marek (klonu), Tomek (czapa), Pawel (paszka), Michal i drugi Michal vel Dziku siedzimy w bazie.
W Lattabo rano bylo tak zimno ze zaraz po sniadaniu kazdy z nas wrocil do spiworow. Tylko Michal wybral sie po drewno i napalil w kominku - Spalismy do obiadu. Jak rest to rest.
Byl plan by pierwsza dwojka, dwojka kierownikow wyszla juz dzisiaj.
Jednak prognozy pogody, kt. otrzymalismy nie pozostawily zludzen, ze nie warto dzisiaj wychodzic. Jest plan by wyjsc zaraz po Nowym Roku, kiedy ma byc lepsza, moze nawet dobra pogoda. Wieczorem odwiedzaja nas nasi pobliscy pasterze i prowadzimy dlugie i wesole rozmowy o tutejszych zwyczajach i mozliwosciach ¿eniaczki :)


29 grudnia 2013, niedziela, XXXI dzien wyprawy
Prognoza pogody az do 1 czy 2 stycznia nie pozostawia zludzen, ze Sylwestra lepiej spedzic w bazie:) I dokladnie to robimy. Przygotowujemy sie na impreze:) Czapa wysprzatal nasza chate. Pawel, Michal i Dziku poszli po drewno, kt. ma wystarczyc na kolejne 3 dni. Marek testuje kajta a Jacek vel Bosman (jego nowa ksywa) schodzi z C1A z 5500 m n.p.m.
Reszta dnia to jedzenie, spanie, jedzenie, czytanie i produkcja filmu - to Marek z Michalem, Pisanie relacji (to glownie Paszka) i grzanie sie przy naszej malej, ale jakze wydajnej kozie. Przesylamy (szczegolnie Michal) pozdrowienia dla naszych wspanialych, polskich siatkarek! :)

Pawel Dunaj


Justice For All

Read More

First Brake

We are back after xmans today.

Xmans dinner at camp 1 at 5100m (Tomek, Marek, Pawel and Michal) and Jacek i Dziqu in ABC. Last night at C1A at 5500 m.

Marek and Michał went back to C1 and together with Dziqu came back to Lattabo, Tomek and Paweł went 200m up and left deposit and also went back to Lattabo. Jacek resting at C1.

All gooing good.

Paweł going to C1 (by Michal)

Marek passing Jacek at C1 on the way back today (by Dziqu)

 Michał i Paweł at C1a (by gopro Klon) 

Approach to C1

Tomek getting Back (by Pawel )

Read More

Pierwsze trzy tygodnie wyprawy...

Zapraszamy na obszerne podsumowanie pierwszych trzech tygodni wyprawy Nanga Dream. Relację napisał i Paweł Dunaj. Z pewnością kojarzycie tą postać z ostatniego filmiku, gdzie występuje on w roli drwala :) Zapraszamy do lektury!

29 listopada 2013, piatek, I dzień wyprawy

9 rano Michał przyjeżdża swoim VOLViakiem. Czekam już przed blokiem z torbami. Zaczynamy pakować i pierwsza myśl, jakim cudem mamy sie zmieścić w cztery osoby jak moja ostatnia torba ledwo weszła... No nic... będziemy się zastanawiać poźniej... teraz nie mamy czasu, bo o 11.15 odbieramy Jacka Telera ze Wschodniego w Warszawie.

Na dworzec dojeżdzamy równo z pociągiem. Dosiada się Jacek i jakimś cudem mieszczą się jego bagaże. Co będzie z Czapą? Będzie wesoło :)

Teraz już prosto do Czapy do Piaseczna. Tylko Michał wysiada na centralnym w oczekiwaniu na przesyłkę z RAB-a, która w ostatniej chwili jednak dociera za pośrednictwem PKP :) Na miejscu u Czapy czeka już Kuba z FORUMEXTREMUM, po chwili przyjeżdża tez TVN.

Dziwnie tak jakoś, no ale w tym roku będzie to jedyna Polska Wyprawa na 8smiotysięcznik zimą. W ogródku wywalamy wszystko z samochodu - musi się zmieścić jeszcze Tomek i 8 wielkich toreb od RABA 100 i 140l - jak to zrobić?

Nie ma najmniejszej szansy zmieścić tego do środka. Szybka decyzja. Wszystkie RABowskie torby wrzucamy na dach i przywiązujemy linami.

Udało się - ale samochód siada jakby go ciężarówka przygniotła... a "dosiądzie" jeszcze ponad 300 kilogramów żywej masy :) W ostatniej chwili przed wyjazdem czapa zgarnia do samochodu jeszcze swoje bębenki, które później okażą się kultowymi na wyprawie :)

Jeden wielki kosmos - gdyby to był inny samochód niż kultowa V70-tka nie wiem czy odważylibyśmy się jechać tak załadowanymi samochodem do Manchesteru. W końcu to okolo 2300 kilometrów.

Zapakowani - ruszamy z nadzieją że dojedziemy. Okolo 16 wyjeżdżamy. To już drugi wyjazd :) Pierwszy był o 15stej dla TVNu :) Pierwszy prowadzi Michał, właściciel naszego autobusu :) O 23 zmiana - prowadzę ja - Paweł.

30 listopada 2013, sobota, II dzień wyprawy

O 3 rano jedzie się tak ciężko że gdzieś na jakimś parkingu w Niemczech zatrzymuje samóchod i idę spać. Budzimy się dopiero okolo 8ej. Za kółko wsiada znowu Michał. Na wieczór dojeżdżamy do CALAIS we FRANCJI, gdzie wsiadamy na prom do DOVER w ANGLII.

1 grudnia 2013, niedziela, III dzień wyprawy

Dopływamy na wyspy. Jedziemy prosto do Manchesteru do Rafala i jego super rodzinki, kt. zaproponowali nam pomoc w postaci noclegu, odwiezienia na lotnisko i zaopiekowania sie naszym samochodem. W gratisie dostajemy też wypasione jedzonko :)

DZIEKI CI RAFALE i AGO!

O 23.30 mamy samolot. Cały dzień się przepakowujemy i pakujemy bagaże tak, by każdy ważył dopuszalne 32 kg (w rzeczywistości każdy waży 33-34 kg) - lekkie "nagięcie", ale jak się okazuje - wszystko przechodzi bez najmniejszego problemu.

Na lotnisku spotykamy się z Markiem, kt. przyjechał z Irlandii. O mały włos spóźnilibyśmy się na samolot, bo z niewiadomych nam przyczyn lot został przyśpieszony o 1,5 godziny(!?), a Marek z Tomkiem śmigają gdzieś w okolicach lotniska.

Pewnie i tak by bez nas nie polecieli, bo na biletach mieliśmy ewidentą godzinę odlotu i odprawy, ale nie ryzykowaliśmy, więc szybko telefon do chłopaków i za 15 minut po przygodach z nadmiarowymi kilogramami jesteśmy przy naszej bramce:)

Wsiadamy, startujemy, jemy kolacje i kima..."standardowa procedura" w 9cio godzinnych lotach:)

2 grudnia 2013, poniedziałek, IV dzień wyprawy

Z samego rana, jeszcze w samolocie pobudka, śniadanie i lądowanie...no i wreszcie Pakistan, lotnisko w RAWALPINDI... W Polsce okolo 0 stopni, tutaj okolo 25 na plusie...jednak nie to było zaskoczeniem, ale jakoś lotniska, ilość osób, odprawa...wszystko inne :)

Prawdziwy SZOK to jednak wyjście z lotniska - masa taksówkarzy wręcz bije się o nas i nasze bagaże...ten kt. pierwszy dobiegł do bagażu i położył na nim rekę - tego "byliśmy" własnościa...tzn. żaden inny taksówkarz wtedy już nie podchodził ;)

Jedziemy do dobrze znanego Markowi i Tomkowi hotelu REGENT w Rawalpindi. Potem rozumiemy dlaczego jest taki super;) m.in śniadania, obiady, kolacje na telefon w cenie niższej jakby zjeść w zatłoczonym RAWALPINDI. Uczucie niesamowite...podnosisz słuchawkę i mówisz "CHICKEN FRIED RICE" lub "FRIED EGGS".

Za 15 minut service room z jedzeniem. Zapłata - 5 zł(!)...masakra!!!:)

Także fakt, że nie jesteśmy w ISLAMABADZIE, tylko w jego "sypialnej" części daje nam poznać namiastkę prawidzwego Pakistanu. Zatłoczone i brudne ulice, wąskie uliczki, bazar na bazarze, kupiec na kupcu....przepyszne nieznane smaki jedzenia... No i na każdym kroku mili, serdeczni chętni pomoc ludzie!

cudo...cudo...cudo...

Przychodzi SHER BAZ , pracownik agencji, kt. wyrabia nam pozwolenie...uspokoić...że lada dzień będzie pozwolenie...

3 grudnia 2013, wtorek, V dzień wyprawy

Dzień w hotelu - jedzenie na telefon...:) miazga!:), chodzimy po ulicach, Michał z Dzikiem fotografują na potęgę zachwyceni dosłownie wszystkim. Znaleziony w hotelu internet wykorzystujemy do ostatniego "normalnego" kontaktu z bliskimi.

4 grudnia 2013, sroda, VI dzień wyprawy

Nadal nie mamy i czekamy na pozwolenie.

W związku z tym jedziemy z SZER BAZem do MINISTERSTWA SPORTU I TURYSTYKI by pogonić urzędników swoją obecnością, biała twarzą.

Po "ministerialnej szopce" i wypiciu pakistanskiego czaju jedziemy do naszej Ambasady na spotkanie z Ambasadorem i Konsulem - tak na wszelki wypadek i powiedzieć o naszych planach. Miło przyjęci przez krajanów wracamy do hotelu i znów jedzenie, gadanie, lutowanie :)

5 grudnia 2013, czwartek, VII dzień wyprawy

Przełamujemy obawy o zamachach terorrystycznych czy porwaniach i pierwszy raz z Michałem wychodzimy sami na miasto. Chodzimy od knajpy do knajpy i poróbujemy lokalnych potraw. Niebo w gębie, a do tego wszystko tanie(!).

Pakistan dla nas, jest jak Polska dla Niemców, Austriaków, Anglików czy innych bogatszych narodowości... na koniec dnia równo stwierdzamy, że to co przeciętny Polak, ba nawet pewnie europejczyk wie o Pakistanie to stek bzdur. W rzeczywistości to kraj wspaniałych, uczciwych i chętnych do pomocy ludzi, niesamowitych smaków, o zupełnie innym - nieeuropejskim stylu życia.

Nanga Dream 2013/14 - baza from Portal Górski on Vimeo.

6 grudnia 2013, piatek, VIII dzień wyprawy

Z Michałem cały dzień na mieście. Tomek z Markiem walczą z wkładkami elektrycznymi. Niezliczoną ilość razy biegamy do elektrycznego po jakieś kabelki, przełączniki, czy inne elektryczne drobiazgi, a chłopaki wciaż walczą z wkładkami :)

Wieczorem zostajemy zaproszeni na imprezę u jakiegoś bardzo ważnego sekretearza GILGIT BALTISTAN. Impreza jak to impreza ;) a na jej zakończenie zostajemy zaproszeni na herbatke do jakiegos super wypasionego hotelu PC CONTINENTAL, który strzeżony jest lepiej niż ambasada USA :) Świeżo poznany znajomy zaprasza nas na jutro na... polowanie i tym optymistycznym akcentem konczymy dzień.

7 grudnia 2013, sobota, IX dzień wyprawy

Niby miało być polowanie, ale po imprezowej nocy nikt nie przyjechał i jakoś się ta opcja rozmyła. Ten dzień to także, urodziny Michała, oraz rocznica ataku Japonczyków na Pearl Harbour, ale ani o jednym ani o drugim nikt nie pamietał....:)

8 grudnia 2013, niedziela, X dzień wyprawy

Dopiero dzisiaj przypomnieliśmy sobie o urodzinach Michała :) Dzień jak co dzien, najpierw tradycyjne szukanie internetu po całym hotelu, potem spacer i dalsze poznawanie Rawalpindi, z każdym dniem zapuszczamy się coraz dalej w coraz to bardziej nieodkryte dla nas miejsca. Schodzimy z bazarnych, uczeszczanych ulic i wkraczamy do prawdziwego Pakistanu, tam gdzie ludzie mieszkają, bawią się dzieci i trwa po prostu normalne życie ;) jest cudnie! Przyjmują nas z entuzjazmem i wszyscy chca pozować do zdjęć :) Popołudniem Michał z Pawłem dołączają się do lokalnej młodzieży i razem gramy w siatkoweczkę :) jest moc!

9 grudnia 2013, poniedzialek, XI dzień wyprawy

Ostatni dzień w Pindi, więc najwyższy czas na zakupy. Odwiedzamy wielki bazar "Saddar bazar" tam kupujemy wszystko to czego smakować będziemy już pod Nangą i w międzyczasie próbujemy pobierac kasę z bankomatu co okazuje się że nie jest takie proste.

Po południu wybieramy się do takiej bogatej, finansowej dzielnicy Islamabadu - BLUE AREA. Okazuje się jednak, że jedyny bank w Pakistanie, w którym można pobrać dolary właśnie zamkneli :) Kombinujemy więc z kasą aż do samej nocy.

10 grudnia 2013, wtorek, XII dzień wyprawy

Po nocnym pobieraniu pieniędzy, o 4 nad ranem(!) w końcu wyruszamy "naszym" busem do ASTORE. Bus jest jak na te warunki luksusowy, zwłaszcza jeśli chodzi o ilość miejsc. Jest ich z dwa razy wiecej niż nas. Potem okaże się dlaczego :) non stop ktoś się do nas dosiada, a to nasi kucharze, a to jacyś wojacy, ogólnie jest wesoło i już niestety jedziemy w tereny gdzie nie ma 25 stopni na plusie :)

Śpimy gdzieś na trasie CHILAS - ASTORE. Na jednym z posterunków zatrzymują nas żołnierze i mówią, że nie moga nas puścić gdy jest ciemno, ale za to goszczą nas w swoich pokojach, co jest bardzo miłe z ich strony.

11 grudnia 2013, sroda, XIII dzień wyprawy

Jedziemy dalej :) Dojeżdżamy do Astore, gdzie przepakowujemy się z naszego busa do jeepów, w międzyczasie spotykamy się z ministrem turystyki czy czegoś tam, a nastepnie z samym Komendantem policji, który informuje nas, że wszystko jest bezpieczne, ale dla naszego spokojnego sumienia przydziela nam 10-ciu policjantów do ochrony, którzy bedą razem z nami przez cały czas w bazie i nawet jeśli bedą w stanie - mają z nami wychodzić w górę :) jeepami docieramy w końcu do Tarashing - naszego ostatniego postoju przed bazą. Śpimy w czymś w rodzaju hotelu. Zaraz po przybyciu do hotelu wita nas spore grono gapiów, okazuje się, że są to w większości porterzy, którzy chcą zaciągnąć sie do pracy dostarczając nasze bagaże do bazy w Lattabo. Tego dnia pada też pierwszy śnieg.

12 grudnia 2013, czwartek, XIV dzień wyprawy "SKRADZIONA CHATKA"

To dzień trekkingu, jeszcze przed wyjściem Marek daje wywiad dla lokalnej TV. Po śniadaniu, okolo 9 rano wyruszamy z Tarashing. Po drodze mieliśmy rozdawać zabawki, kt. każdy z nas zabrał naprawdę pokaźną ilość, ale jak się okazało o 9 rano w szkole było słychać dźwięk dzwonka - wszystkie dzieci były w szkole :) Z tego powodu, nikt nie dał ani jednej - nadrobimy w drodze powrotnej :)

Po 6 lajtowych godzinach trekkingu, docieramy do naszej bazy w LATTABO. Nastepują pierwsze organizacje, kto śpi w której chatce, gdzie my, gdzie policjanci, gdzie nasi kucharze. Koniec końców śpimy wszyscy w małej, ciasnej chatce, ale przynajmniej jest ciepło.

13 grudnia 2013, piatek, XV dzień wyprawy - "DRZWIOWA AFERA"

Wypoczęci i najedzeni po pysznym śniadaniu potanawiamy wziść sie za prawdziwą organizację naszej bazy. Postanawiamy przeprowadzić się do dużej chaty, w której zakładamy oświetlenie, całą elektrykę, akumulator i panele słoneczne. Zatem staramy się jak najbardziej udomowić nasza chatkę :) Nasz guide - Abdul - organizuje nam piecyk - kozę - dzięki czemu mamy w naszej chatce ciepło i przytulnie, choć troche dymi :)

14 grudnia 2013, sobota, XVI dzień wyprawy

Dziś dzień założenia ABC - Marek, Tomek i Dziku lecą z namiotem i pierwszymi ładunkami. Jeszcze przed ich wyjściem postanawiamy zrobić grupową fotkę ekipy JFA! Tak sie składa, że przyszli do nas nasi policjanci ze swoimi kałachami i robimy to zdjęcie wspólnie z nimi.

Potem każdy sam robi sobie fotke z karabinem :) ...frajda jak u małych dzieci.

15 grudnia 2013, niedziela, XVII dzień wyprawy

Klasyczny dzień wyprawowy, chłopaki rano schodzą z ABC, a my czyli Paweł z Michałem wychodzimy do ABC. Jacek wyszedł z samego rana. Każdy ma na plecach ok 21kg ładunku i powoli zaopatrzamy nasza wysuniętą bazę.

16 grudnia 2013, poniedzialek, XVIII dzień wyprawy

Rano schodzimy wszyscy do Lattabo na śniadanie i obiad i przy tej okazji trzeba dodać, że mamy tu dwóch świetnych kucharzy, którzy rozpieszczają tu nas pysznym jedzeniem. Najedzeni znowu dajemy do góry (Paweł i Michał).

17 grudnia 2013, wtorek, XIX dzień wyprawy

Razem z Michałem schodzimy z ABC punktualnie na śniadanie i w połowie drogi mijamy Jacka, kt. niesie jak wszyscy na trasie LATTABO - ABC 20 kilo ładunku: liofy, gas i liny.

Marek z Tomkiem poszli na rekonesans "górki" na przeciwko naszej bazy w LATTABO w celu aklimatyzacji, ale jednak wieczorem wracają. W tak zwanym miedzyczasie do naszej bazy dociera porter z wielkimi karimatami dla nas i naszych kucharzy oraz nafta (kierosyna).

Paszka wpada na świetny pomysł - budujemy saune! Wykorzystujemy do tego stare plandeki, kupę kamieni, które znosimy z okolic i kozę znalezioną w chatce obok :) Po całym dniu palenia w tym piecyku, wieczorem luksus my, czyli Michał, Paweł, Czapa i Klonu korzystamy z luksusu ciepełka sauny i myjemy się i grzejemy :)

18 grudnia 2013, sroda, XX dzień wyprawy

Marek z Michałem poszli na szczyt leżący vis a vis Nangi coby nabrać trochę aklimatyzacji. Wzieliśmy ze sobą namiot, który ok 16:00 staje na grani i razem z Markiem lokujemy się w nim, by "zaliczyć" pierwszą noc na 4300m. Co przyniesie jutrzejszy dzień nie wiemy - tą decyzję odkładamy na jutro. W międzyczasie Tomek z Dzikiem do ABC poniesli energożele, benzynę, hardwear i jakieś prywatne ciuchy. Jacek zszedl z ABC i razem spędzamy wieczór w kuchni naszych kucharzy na grze w karty w pakistański "bazar".

(dopiska Michała Obryckiego)

19 grudnia 2013, czwartek, XXI dzień wyprawy

Dziś mijają 3 tygodnie! Ja z Markiem budzimy się rano w namiocie i postanawiamy udać się w stronę szczytu. Czyli aklimatyzacji ciąg dalszy. Nasza droga jest cały czas w cieniu, więc dodatkowo się trochę hartujemy :) Droga wiedzie przez różne śniegi, między innymi torowanie w śniegu po pas :) Ok. 15:00 docieramy prawie do samej grani szczytowej na 4900m i postanawiamy odwrót. Na dole Paszka czeka już z ciepłą herbatą :) On dziś zrobił rundkę do ABC i z powrotem z kolejną porcją ładunku. Tą samą trasę pocisneli Jacek, Tomek i Dziku.

Tutaj znajdziecie pełną galerię zdjęć z wyprawy Nanga Dream 2013/14.

Nanga Dream 2013/14 - baza from Portal Górski on Vimeo.


Interview with Marek on explorersweb.com

 It has been 21 days since the whole thing really started. We are at Lattaboo now but it took a bit to get here - here is a brief rundown of what happened since the D day.

On 29th of November Tomek, Jacek, Pawel and Michal started in Poland and drove a big Volvo estate with most of the gear to Manchester to catch a flight to Islamabad. In UK they were joined by Marek who lives in Ireland. After a lot of fun at the airport trying to get half a tone of gear checked in they were finally off for a 9 hour flight to Islamabad.

The eagle has landed and three tiny, battered and of an unknown origin taxis took the expedition to a well known to them from previous expeditions hotel in Rawalpindi -Regent Hotel - (booking.com unfoundable :P)

Here the guys were met by Dziku - the 6th team member - who flew here on a different flight.

Between crazy taxi rides, meeting local decision makers, buying loads of electrical supplies (thanks to these in our Base in Lataboo we have light and a charging station for anything electronic), trying variety of divine Pakistani cuisine, having fabulous time with local friends, spending an informative ("...place is dangerous...") morning in a local Polish Embassy, arrangeing humungous variety of different tasks, playing volleyball with yet another group of friends, waiting for permit and fullfilling local beurocratic needs it took us a week and on the 10th of December we were off for an adventure - 10 year old japanese import toyota van through Pakistan ride - to get North, north were Nanga is.

Three days later or more like 72 excitement filled hours we found ourseleves on a cold Himalayan morning trek to our Base - Lattaboo (3500m). Day or two more and we were well established here-10 friendly police officers for our protection included.

since then we were busy securing and supplying ABC camp (4100m) and doing variety oftreks - some of these to 5000m mark and over two days long.

right now I am sitting in front of Pawel organizing as always and disucssing availability of sleeping bags with Michal who at the same time has a promising time lapse of Nanga Parbat (or the mountain as we call it) set. Tomek is arrangeing his harness and Marek and myself are trying to maintain electronic connection with the outside of Lattaboo world.

One of our shepards that we share Lattaboo with just walked in this second - a nasty bruise on his forehead - another fantastic example of mutual respect, understanding and pure hospitality and friendship between us and these by some called dangerous people...we attend to his wounds and share a Pakistani tea on this yet another chilly evening at the feet of the Mountain.

Tomorrow is the 21 of December and Camp 1 is there to reach.

I will keep you guys updated as often as I can from now on - respect and lahibuki always.

Dziku (MikeD.)

Justice For All

Read More

Lattabo

Witajcie z Lattabo !
Dzieki Wam tu jesteśmy... 6 osób !!! i każdy sie wspina sie okazuje

ABC rozbite i zaopatrzone. 21 Grudnia jak pogoda pozwoli pierwsze natarcie ...
Jesli chodzi o zbiorke ... wypadalo by przytoczyc na co wydalismy ale teraz bedzie trudno.

Krótko mówiąc zostaliśmy przyparci do muru bo nasz Guide który w tym roku po raz pierwszy ma nam towarzyszyć w bazie nie zgodził sie na brak kuchni wiec za serwis Pindi to Pindi zazyczyl sobie 25$ za człowieka. 60 dni i robi sie z tego 9000 $. Do tego 1500 $ wynagrodzenie dla Guida. ...
ale zalety sa nie do opisania ... ten kto pożerał liofy tygodniami ten wie ... Kuchnia jest ! prawdziwa kuchnia ! No i oprocz kuchaza ktory jest juz w serwisie Pindi to Pindi jest jescze pomocnik  (zawsze jest !) za ktorego exta 10$ za dzien ... na to tez trzeba naskrobac ...
no i zbytnio nie sciemniajac ... zbieramy na powrót i nagrody dla was !
przepraszamy za bezczelność !



Hello to you all from Base Camp Lattabo.

Thanks to all of you for your support and generosity which has enabled the six of us to get this far.

The Team has climbed to Camp ABC and this camp is set up with supplies.

On the 21st of December if conditions are favourable we will start our expedition.

The Funds you have generously donated have supported us to make it to this stage but due to unforeseen expenses we have had to use the remainder of our funds.

These expenses include the following:  Service from Pindi to Lattabo, a Kitchen in Lattabo. The cost is $25.00 per person so for 60 days this totals $9000.
Also there is an extra expense of $1500 to pay for The Guide who will remain with the Team for the entire expedition.

There are advantages for The Team of having a kitchen at Base Camp in Lattabo, it guarantees us healthy meals and keeps us strong with Team Morale at a high level.

Due to these unforeseen expenses we have incurred we would be eternally grateful for your support to help us make the return trip home.
We would like to take this opportunity to Thank You in advance for your much appreciated support to help us complete Our Expedition

Nanga Dream 2013/14 - baza from Portal Górski on Vimeo.

Read More